Ацо Шопов во и за преведувачкиот чин

Abstract

Истражувањето претставено во текстот се однесува на искажувањата на Ацо Шопов, во форма на есеи или интервјуа, за преведувањето на дела од светскиот културен контекст и за нивното вклучување во текот на македонскиот културен процес. Истовремено, се фрла светлина и на рецепцијата на неговите преводи во македонската средина, со што се покажува значењето на Шопов не само како поет туку и како преведувач. Во тој контекст, одредени негови поетски концепти се доведуваат во врска со контактот кој го имал со другите литератури и култури, што сведочи за начинот како се градела неговата поетската визија. Примарниот теориски постулат од кој се тргнува е оној за начинот како преведувачот го пренесува творечкото себство на авторот во инаквиот културен контекст, што подразбира не само добро познавање на двата јазични медиуми, туку и повеќе од тоа, едно понирање во непрестајниот дијалог на културните сфери за кој не е нужен исклучиво географски или генетски контакт.