ДЕТЕКЦИЈА НА ПЛАЦЕНТА АКРЕТА СПЕКТАР (ПАС) СО ПОМОШ НА МАЈЧИНИ ПЛАЗМАТСКИ БИОМАРКЕРИ: ПЛАЗМИНОГЕН АКТИВАТОР ИНХИБИТОР 1, РАСТВОРЛИВ ТИЕ 2 И ВАСКУЛАРЕН ЕНДОТЕЛИЈАЛЕН ФАКТОР НА РАСТ РЕЦЕПТОР 2

Abstract

Резиме: Плацента акрета спектрум (ПАС) представува абнормално адхерентна плацента за лежиштето на утерусниот ѕид и неможност за нејзино спонтано одлепување по породувањето на плодот или во текот на царскиот рез. Плацента превија е плацента која во третото тромесечие достигнува до внатрешното маткино устие ОУИ и притоа делумно или целосно го препокрива. Златен стандард во дијагостиката на ПАС сеуште представува ултразвукот, но постојат и одредени биомаркери кои покажуваат променети вредности во плазмата кај пациентките со дијагноза за ПАС. Цел: Да се одреди вредноста на биомаркерите во мајчината плазма во зависност од степенот на трофобластна инвазија во утериниот ѕид (акрета, инкрета, перкрета) еднократно од крвта на трудниците во третото тромесечје од бременоста (28-37гн) Материјали и методи: Во оваа проспективна, кохортна, опсервациона лонгитудинална студија беа вклучени 113 пациентки со единечна бременост, дијагноза на предходен еден или повеќе царски резови со сомнение за ПАС, со или без плацента превија, предходни интервенции на матката (миомектомии, метропластики) на возраст од 18-40 години во третото тромесечје од бременоста. Испитувана група беа пациентки, амбулантски или хоспитализирани на Клиниката за Гинекологија и акушерство на одделите за Патолошка и високоризична бременост и Перипартална интензивна нега со предходно утврдени ултразвучни знаци за ПАС. Оваа студија се изведуваше на Клиниката за Гинекологија и акушерство и Институтот за имунологија и хумана генетика – Скопје, Р. Северна Македонија во текот на две години, во периодот од 02.2021година до 01.2023година. При влез во студијата и потпишување на согласност за учество во истата се вршеше ултразвучен преглед и венепункција на пациентките, во две епрувети, една за 4 рутинска диференцијална крвна слика а другата ЕДТА епрувета 2мл крв за испитување на биомаркери (плазминоген активатор инхибитор-1, васкуларен ендотелијален фактор на раст рецептор-2, растворлив Тие2). Сите пациентки се следеа до датумот на нивното породување, интраоперативниот тек и исходот. Резултати: Во истражувањето партиципираа 113 испитанички, 26 пациенки беа во групата со инвазивна плацента, 57 со неинвазивна плацента, во контролната група беа 30 пациентки со прва бременост без сомнение за ПАС и без други пропратни коморбидитети. Плоштината под ROC кривата за ПАИ 1 во одредување на ПАС имаше вредност од 0.69 (AUC=0.696, CI 95% 0.548-0.831), што укажува дека овој плазматски биомаркер има доволна дискриминаторска способност во разграничување на пациенти со и без плацента акреата спектрум. Најдобрата гранична вредност (cut off) oд која почнува детекција на пациенти со ПАС е 41.18 ng, со сензитивност од 61.5%, специфичност од 63.3%. Плоштината под ROC кривата за ВЕГФР 2 во одредувањна ПАС имаше вредност од 0.71 (AUC=0.71, CI 95% 0.573- 0.847). Тоа ни укажува дека овој плазматски биомаркер е добар тест, со добра дискриминаторска способност во разграничување на пациенти со и без плацента акреата спектрум. Најдобрата гранична вредност (cut off) oд која почнува детекција на пациенти со ПАС е 7.26 ng, со сензитивност од 80.8%, специфичност од 60%. Плоштината под ROC кривата за рТие- 2 во одредување наПАС имаше вредност од 0.742 (AUC=0.742, CI 95% 0.612-0.872).На овој начин укажавме дека овој плазматски биомаркер е добар тест, со добра дискриминаторска способност во разграничување на пациенти со и без плацента акреата спектрум.Најдобрата гранична вредност (cut off ) oд која почнува детекција на пациенти со ПАС е вредноста на рТие-2= 6 ng, со сензитивност од 73.1%, специфичност од 63.3%. Ова е прва студија во нашата држава од ваков тип која ја истражува поврзаноста помеѓу концентрациите биомаркерите ПАИ-1, ВЕГФР-2 и рТие-2 со исходот на пациентката со ПАС. Ние добивме поврзаност на концентрацијата на овие биомаркери и исходот од бременоста.