Тропонин ‒ ран биомаркер за утврдување на исхемично оштетување на миокардот по педијатриска кардиохируршка интервенција

Abstract

Тропонин е важен биомаркер за утврдување на рано исхемично оштетување на срцевото ткиво по реализирана кардиохируршка интервенција во детска и адултна популација. Покачените вредности корелираат со периоперативните и постоперативни процедури и постапки и се сигнификантен фактор за можни подоцнежни компликации. Цели на студијата Да се следи корелацијата помеѓу покачените вредности на тропонинот на оперирани пациенти во раниот постоперативниот период со периоперативни и постоперативните интервенции и процедури како времетраење на CPB, времетраење на клемување на аорта, престој на Одделот за интензивна нега и терапија, времетраење на механичка вентилација (респираторна поддршка) и инотропна поддршка, појава на ренална или хепатална инсуфициенција. Врз основа на добиените резултати, да се воведе алгоритам за постоперативно следење, водење и спроведување медикаментозна терапија на оперирани пациенти по кардиохируршка интервенција во која, покрај класичните методи на клинички и лабораториски иследувања, е вклучен и тропонинот. Материјали и методи Во студијата се опфатени 85 оперирани пациенти поделени во две групи, во првата група се 20 оперирани пациенти без кардиопулмонален бајпас CPB, а во втората група се 65 оперирани пациенти со кардиопулмонален бајпас. Се следеше корелација помеѓу покачените вредности на тропонинот и периоперативните и постоперативните параметри (времетраење на CPB и аortic cross-clamping time, престој на Одделот за интензивна нега и терапија, време на респираторна поддршка, време на инотропна поддршка, присуство на ренална или хепатална инсуфициенција, постоперативни компликации). Резултати Во првите постоперативни 12-48 часа просечната вредност на тропонинот во групата на оперирани пациенти (испитаници) без кардиопулмонален бајпас изнесуваше mean 7,05 ±11,8 ng/ml, а во групата на оперирани пациенти (испитаници) со кардиопулмонален бајпас просечната вредност на тропонинот беше mean 38 ±29,3ng/ml. Поголема вредност имаше во групата на оперирани пациенти (испитаници) со кардиопулмонален бајпас, во однос на оперираните пациенти без кардиопулмонлаен бајпас. Се утврди постоење на значајна статистички сигнификантна разлика помеѓу двете групи ( p < 0,01). Во предоперативниот и постоперативниот период просечната вредност на тропонинот во групата на пациенти кај кои не се спроведе СРВ изнесуваше 0,2 ±0 ng/ml, а во групата на пациенти кај кои се спроведе СРВ просечната вредност на тропонинот беше 0,25 ± 0 ng/ml. Заклучок Тропонинот е прогностички ран маркер за докажување на исхемични и некротични промени на срцевиот миокард во педијатриската популација по кардиохируршка интервенција. Покачените вредности во првите 24-48 часа сигнификантно корелираат со периоперативните и постоперативните процедури и се важен индикатор за степенот на оштетување на срцевото ткиво. Меѓутоа, неговото прогностичко значење за исхемични промени на миокардот се губи во периодот од 2 до 6 месеци по кардиохируршката интервенција.