СИНГУЛАРНА СУКЦЕСИЈА ВО РИМСКОТО И СОВРЕМЕНОТО ПРАВО

Abstract

Интересот за различните аспекти на наследувањето, несомнено потекнува од постојаната актуелност на прашањето за што подобро регулирање на наследно- правните односи, како во теоријата така и во практиката. Овој труд се занимава со едно ретко елаборирано прашање кое се однесува на можноста за определување на сингуларен сукцесор во тестаментот. Во римското право во таа смисла, се работи за интитутот легат и фидеикомис (legatum, fideicommissum) додека во македноското право за легатот како можна содржина на тестаментот. Оттука, истражувањто ќе ја покаже генезата, но и помната определености видовите на овие институти, соодветно почнувајќи од решенијата во римското право. Притоа, авторите се фокусираат на модалитетите во кои може да се јави сингуларната сукцесија, како и нивните потенцијални недостатоци кои би можеле да претрпат измани de lege ferenda.