Неспознатливоста и неискажливоста на Бог според Џон Скот (Ериугена)

Abstract

Во статијата се истражува негативната теологија употребувана од страна на Џон Скот (Ериугена) во делото „За поделбата на природата“, како јадрена структура во неговиот онтолошки систем. Апофатичките ставови се круцијални во експозицијата на Ериугена на позицијата и улогата на Бог, а со тоа и на слoженото функционирање на четирите поделби на природата и неговиот концепт за петте начини на интерпретација на постоењето. Основните категории во неговиот систем на природата се покажани, заедно со најсилните тврдења за неискажливоста и неспознатливоста на Бог, за потем да се анализира неговата методолошка рамка на катафатичката и на апофатичката теологија во пристапувањето кон непристапната, натсуштинска, неразбирлива природа на божественото. Ставовите на Ериугена за вредностите и значењето на двете гранки на теологијата ги поставуваат не во конфликт или меѓусебно недоразбирање, туку како комплементарни и во постојана хармонија. Најголем дел од текстот се однесува на претпочитањето на Ериугена на негациите од апофатичката теологија во говорењето за Бог, заедно со очигледната свесност дека заслугите на катафатичката теологија се исто така значајни во изразувањето на трагата од Бог како манифестација во создадениот свет; како и на неговиот дијалектички маневар на нагласување на важноста на повеќе-отколку формулациите за божјата натсуштинскост. Затоа, разгледани се идеите на Ериугена за формулите што по форма се афирмативни, а по значење негативни, за да се покаже неговото разбирање на предностите на синтезата на катафатичката и апофатичката теологија, во форма на „хиперфатичка“ теологија што го изразува Бог како неизразлив (бидејќи е повеќе отколку изразлив).