Мерки и протоколи за спречување на трговијата со луѓе во Република Македонија и земјите од ЕУ

Abstract

Трговијата со луѓе, исто така, позната како модерно ропство, доби значителен акцент во текот на последните децении. Глобализацијата и транснационалните миграциски трендови продолжија да ги засилуваат економските разлики и да ја зголемуваат ранливоста на угнетеното население. Жртвите на трговијата со луѓе се експлоатираат заради работа, услуги, секс и сл. Поголемиот дел од овие жртви сè од маргинализирани нехумани подрачја. Исто така, како што мажите и жените се жртви на трговијата со луѓе, така и децата се во центарот на вниманието. Поради тоа, неопходен е интердисциплинарниот пристап за ефикасна борба против трговијата со луѓе. Како што се толкува од страна на Протоколите, трговијата со луѓе вклучува транспорт на луѓе за цели на трудова експлоатација и сексуална експлоатација. Трафикувањето претставува проблем во областа на миграцијата, криминалот, човековите права, работаната сила и здравјето. Државите може да се соочат со проблемот како земји на потекло од кои доаѓаат имигрантите, земји на транзит преку кои поминуваат илегалните имигранти, и земји на дестинација каде имигрантите се селат. Трговијата со луѓе е мета на меѓународната деценија повеќе децении. Протоколите и мерките имаат три главни цели: спречување и борба против трговијата со луѓе, заштита и помош на жртвите, како и унапредување на соработката помеѓу државите со цел за исполнување на целите. Европската Унија усвои рамковно решение за борба против трговијата со луѓе во јуни 2002 година. Целта е да се воспостават донесените дефиниции и казни во законодавствата на земјите - членки. Исто така, постојат и неколку програми на Европската унија кои придонесуваат за активности во насока на поддршка, помош и заштита на жртвите на трговијата со луѓе.