„ПОДОБРО Е ДОБРО ИМЕ ОТКОЛКУ ГОЛЕМО БОГАТСТВО“: СИМБОЛИЧКИОТ КАПИТАЛ ВО ПОЛЕТО НА КНИЖЕВНОСТА

Abstract

Во овој труд ќе ја претставиме теоријата за симболичкиот капитал во рам- ките на полето на книжевноста на францускиот теоретичар, социолог и ан- трополог Пјер Бурдје, теорија што можеме да ја пронајдеме во неговата книга посветена на книжевноста насловена Правила на уметноста (1992) и во неговите бројни есеи посветени на истата тема. Ќе ја претставиме и ќе ја анализираме неговата теорија за симболичкиот капитал на два начина: најпрво по себе, како што е образложена во неговите книги и есеи, а потоа преку различни примери од светот на книжевноста. Во првиот дел ќе го претставиме разговорот меѓу американските писатели Ернест Хемингвеј и Скот Фицџералд за природата на пишувањето, опишан од страна на Хе- мингвеј во книгата Подвижна гозба. Во вториот и во третиот дел ќе пре- минеме кон претставување и анализа на концептот „симболички капитал“. Најпрво ќе го дефинираме поимот, ќе ги анализираме и ќе ги поставиме во поширок контекст дефинициите на Бурдје; потоа ќе зборуваме за спе- цифичните манифестации на симболичкиот капитал во полето на книжев- носта и за неговиот однос со класичниот, односно со економскиот капитал во потесната смисла на зборот; исто така, ќе зборуваме за генезата на овој поим на индивидуално и на општествено ниво; на крајот, ќе зборуваме за неговата можна трансформација во економски капитал. Во заклучокот ќе извлечеме генерални согледби во однос на претставеното и на придонесот на теоријата на Бурдје за проучувањето на книжевноста.