ПРАВО НА ШТРАЈК И ДОЗВОЛЕНИ ОГРАНИЧУВАЊА ВО НЕГОВОТО ОСТВАРУВАЊЕ ВО МАКЕДОНСКОТО РАБОТНО ЗАКОНОДАВСТВО

Abstract

Правото на штрајк како фундаментално човеково право, кое експлицитно или имплицитно е признаено од страна на најзначајните универзални и регионални инструменти за човекови права, ужива статус на позитивно право и во маке- донското работно законодавство. Во последните неколку години, македонските индустриски односи се карактеризираат со пораст на бројот на штрајкови, ор- ганизирани првенствено во јавниот сектор. Причини за зачестеното штрајку- вање вообичаено се барањата на синдикатите за зголемување на платите на вра- ботените регулирани со колективни договори, како последица на значителното зголемување на националната минимална плата. Во вакви околности, правото на штрајк, правната рамка во која се остварува и дозволените ограничувања во неговото применување, стануваат сѐ поактуелни прашања во контекст на маке- донските индустриски односи. Целта на овој труд е да проникне и критички да ги преиспита споменатите прашања, истовремено нудејќи корисна правна подлога за идното регулирање на правото на штрајк во „пресрет” на усвојувањето на новиот Закон за работните односи во земјата.