РАБОТАТА НА ЈАВНИТЕ ОРГАНИ ВО УСЛОВИ НА ПАНДЕМИЈА ОД КОВИД-19

Abstract

Од насловот може да се заклучи дека ќе се работи за едно невообичаено истражување и прикажување на работата на јавните органи во вонредни услови и вонредна состојба. Затоа, трудот ќе гоbзапочнеме со набележување на прашања чии одговори, се надеваме, ќе бидат од помош во надминувањето на ваквата состојба. Првото прашање или дилема се состои во тоа дали јавните органи во услови на пандемија (која трае повеќе од една година) требаше и мораа да работат во исполнувањето на нивните основни обврски – задоволувањето на правата и правните интереси на странките електронски, односно online; или, пак, како што постапија (односно како што е постоечката состојба), вработените да одат на работа циклично (една седмица на работа, една седмица дома)? Всушност, дури и кога одеа на работа, согласно мерките за справување со пандемијата вработените во јавните органи немаа личен контакт со странките кои, пак, мораа во редови да чекаат пред просториите на јавните органи (со што уште повеќе се ширеше заразата помеѓу странките/граѓаните)?! Исто така, се поставува и прашањето дали јавните органи (барем формално-правно) имаа алатка (законски основ, подзаконски акти и слично) со помош на кои своите услуги ќе можеа да ги нудат и електронски или online на странките – граѓаните како корисници? Во натамошното излагање повеќе ќе се задржиме на законските и подзаконските прописи кои овозможуваателектронска/online комуникација помеѓу јавните органи и корисниците на нивните услуги. Дополнително, ќе се обидеме да направиме посебен осврт на дејствувањето во услови на ковид-19 пандемија помеѓу органите и организационите единици на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје со нивните корисници—студентите.